Czym jest astygmatyzm?
Astygmatyzm, znany również pod nazwą niezborność rogówkowa, jest trzecią z najczęściej występujących chorób oczu. Może występować samodzielnie, jednak najczęściej towarzyszy mu krótkowzroczność lub dalekowzroczność. W przeciwieństwie do zdrowego oka, gdzie promienie światła skupiają się na jednym punkcie siatkówki, u osoby z astygmatyzmem światło rozdziela się na dwa punkty siatkówki, co powoduje niewyraźny i rozmyty obraz. Nasila się to szczególnie po zmroku. Do objawów astygmatyzmu należy również m.in. ból oczu i głowy, tarcie, mrużenie, a także swędzenie czy łzawienie oczu, przekrzywianie głowy i częste mruganie, zamazane widzenie przedmiotów znajdujących się blisko i daleko, szybkie zmęczenie przy czytaniu lub wysiłku wzrokowym i zaburzona ostrość widzenia linii pionowych i poziomych.
Astygmatyzm może pojawić się w każdym wieku. Zamazane widzenie obrazu nie zawsze może być spowodowane astygmatyzmem, dlatego bardzo ważna jest konsultacja z okulistą lub optometrystą. Do diagnozy astygmatyzmu specjalista może użyć keratoskopu, urządzenia w kształcie krążka z białymi i czarnymi okręgami; za jego pomocą lekarz obserwuje odbicia okręgów na rogówce. Innym przyrządem do diagnozy astygmatyzmu jest oftalmometr Jawala, który bada stopień i oś astygmatyzmu oka. Najdokładniejszą metodą jest jednak wideokeratografia komputerowa, w której wykorzystuje się obraz z keratoskopu; zostaje on rejestrowany przez kamerkę i przesłany do komputera do analizy, dzięki czemu lekarz ma dostęp do mapy rogówki, przekroju jej powierzchni, a także mapy cyfrowych wartości jej krzywizn. Wszystkie te metody są bezbolesnymi formami diagnozy astygmatyzmu i polegają jedynie na obserwacji oka.
Rodzaje astygmatyzmu
Istnieje kilka podziałów astygmatyzmu. Jednym z nich jest podział ze względu na moc; wada poniżej 1 dioptrii określana jest jako astygmatyzm niski, pomiędzy 1 a 2 – astygmatyzm wysoki, natomiast wada powyżej 2 dioptrii klasyfikowana jest jako astygmatyzm bardzo wysoki. Kolejny podział obejmuje część oka, która jest bezpośrednią przyczyną astygmatyzmu; w tym przypadku wyróżnia się astygmatyzm rogówkowy, który obejmuje znaczącą większość przypadków, około 98 procent. Do pozostałych należą astygmatyzm soczewkowy i mieszany. Inny podział astygmatyzmu obejmuje kąt przecinania się względem siebie tych przekrojów układu optycznego oka, w których moc optyczna jest największa i najmniejsza. Gdy przecinają się one pod kątem prostym, występuje astygmatyzm regularny. Pozostałe przypadki klasyfikowane są jako astygmatyzm nieregularny.
Leczenie astygmatyzmu
W zależności od rodzaju astygmatyzmu, lekarz dobiera odpowiednie szkła sferyczne oraz cylindry. Astygmatyzm można korygować poprzez noszenie okularów lub soczewek kontaktowych. Innym sposobem korekcji jest leczenie inwazyjne polegające na laseroterapii lub postępowaniu chirurgicznym. W przypadku metod laserowych najczęściej stosowanymi zabiegami chirurgii refrakcyjnej są procedury przy zastosowaniu lasera excimerowego, używanego do zmiany krzywizny rogówki.
Więcej informacji na: wrosinski.pl.
